- MONS Pessulus
- MONS Pessulusseu Pessulanus, vulgo Montpellier, quod adversus finitimorum ex cursiones pessuli locô esset, dictus. Urbs ex primis Galliae Narbonensis est, ac Occitanae regionis post Tolosam primaria, Episcopalis, quae Magalonensi successit, inter Nemausum ad Ortum, et Narbonem ad Occasum, 14. leucis, Ferrar. Baudrando in Occitania est inferiori, Episcopalis sub Archiepiscopo Narbonensi, Academiâ, studiô Iurisprudentiae olim, dein Medicinae, iam ante annos 530. ut patet ex Ep. 307. Bernardi Abbatis Claravallensis ad D. Ostiensem, unde Collegium Meicum ibi amplissimum ab Urbano Pontifice exstructum; balneis item, quae Guilielmus loci dominus A. C. 1366. cum suis reditibus, et cum castris Monteferrario ac Piniano, Mathildi sponsae propter nuptias donavit, clara: iuxta amnem Lez. Exhausit Sextationem haec Urbs, locum arduum magnique olim nominis et Comitivae caput, nunc vicum semidirutum, Soustancion, mille pass. distantem. Arcem habet munitam, vix 1. leucâ a stagno Magalonensi, in colle, 2. ab ora maris Mediterranei, 7. leucis a Nemauso in Occidentem, et 15. a Narbone in Ortum. Vide Baudrand. ac inprimis Hadr. Vales. Notit Gall. MONTISPESSULANAE DROECESEOS LOCA. Aniana, cum Monasterio cognomine. Fabricae Fabregues. Frontiniacum, vinô celebre. Latara castellum, Tour de Late. Lauretum. Lunata, Lunel. Magalona. Melgorium, caput olim Comitatûs. Mons Pessulanus. Sextatio. Vicus.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.